Εξηγώντας την "τομή" συναισθήματος και μη ποδοσφαιρικών στόχων!

 

Γράφει ο Χρήστος Δαϊρετζής... 

 Η αλήθεια είναι ότι παρά την άνεσή μου στο να αρθρογραφώ, για τούτο εδώ το κείμενο μου πήρε αρκετή ώρα να οδηγήσω την σκέψη μου στην κατά την κρίση μου σωστή δομή, οργάνωση, αρχή, μέση και τέλος αυτών εδώ των σε ψηφιακή μορφή διατυπωμένων σκέψεων... 

Αν βάλεις στην κορυφή μιας σελίδας ενός τετραδίου την λέξη ποδόσφαιρο, αμέσως μετά πρέπει κατ' εμέ να τραβήξεις δυο γραμμές και στην μια να γράψεις την λέξη συναισθήματα και στην άλλη την λέξη επιχείρηση. Όταν λοιπόν βρίσκεται κανείς στην θέση μιας διοίκησης (ας το δούμε συνολικά αν και ξέρω ότι σκέφτεστε ήδη ειδικά) είναι στην διακριτική του ευχέρεια το κατά πόσο συναισθηματικά ή επιχειρηματικά θα επιλέξει να λειτουργήσει.

Από την μια υπάρχει η λογική που θέλουν οι οπαδοί, η λογική των συναισθημάτων που θέλει μια ομάδα να διαθέτει χρήματα για ποδοσφαιριστές που θα την οδηγήσουν σε τίτλους διακρίσεις κτλπ, δίχως όμως να προσμετρά το ύψος των εσόδων και την ισοστάθμιση ή υπέρβαση των δεύτερων. Στον αντίποδα, υπάρχει η επιχειρηματική λογική όπου ένας ή πολλοί παράγοντες - επιχειρηματίες δεν θέλουν τα έξοδά τους να υπερβαίνουν τα έσοδά τους.  

Προσωπικά είμαι της άποψης ότι τα χρήματα δεν φέρνουν την ευτυχία -ξέχωρα του ότι βοηθούν-. Το ποδόσφαιρο έχει εξελιχθεί και είναι πολλοστά τα παραδείγματα όπου η τεχνογνωσία, η διορατικότητα και η οργάνωση έχουν κερδίσει τα χρήματα. Ωστόσο σίγουρα ιδιαίτερα στην Ελλάδα τα χρήματα είναι ένας κομβικός παράγοντας ως προς την αγωνιστική ή μη επιτυχία των ομάδων.

Φτάνοντας λίγο στα δικά μας, προσπαθώ να εξηγήσω μέσα μου αυτό που συνέβη στο Ηράκλειο το βράδυ της Κυριακής. Στον ψυχισμό μου παλεύει η λογική με το συναίσθημα ή αν θέλετε το συναίσθημα με την επιλογή να λειτουργήσει κάποιος με πλάνο να ισοσταθμίσει τα έσοδα με τα έξοδα. Φταίει αυτό που ο ΠΑΟΚ δεν έφυγε με το τρίποντο κόντρα στον ΟΦΗ; Προφανώς και όχι, αλλά κατά βάθος όλοι ξέρουμε μέσα μας πως άλλες χρονιές παιχνίδια όπως αυτά η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου θα τα είχε τελειώσει από το πρώτο μισό τους. 

Και επειδή πάντοτε φιλάω τα ρούχα μου, ουδέποτε στις παραπάνω παραγράφους κατηγόρησα τον Ιβάν Σαββίδη που μπήκε στην διαδικασία να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο ώστε η ομάδα να μην έχει παθητικό ισολογισμό στο φινάλε της. Είναι δικαίωμα ενός ανθρώπου που αναγέννησε τον ΠΑΟΚ να κάνει ο,τι αυτός θέλει με τα χρήματά του, την στιγμή μάλιστα που το όνειρο της νέας Τούμπας είναι ζωντανό, μπροστά μας, με δικά του χρήματα. 

Στα καθαρά αγωνιστικά, δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τους ποδοσφαιριστές των "ασπρόμαυρων" ότι δεν τα δίνουν όλα. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει φτιάξει μια ομάδα φέτος με πολλά κενά, χωρίς φυσικά να ευθύνεται επ' ουδενί ο ίδιος. Ωστόσο το κύριό της χαρακτηριστικό είναι ότι τα δίνει εντός των τεσσάρων γραμμών, με τα καλά της και τις πολλές αδυναμίες της αγωνιστικά. 

Συνοψίζοντας, θα θέσει κανείς το δύσκολο ερώτημα του που μπορεί να οδηγήσουν όλα αυτά φέτος. Η αίσθησή μου είναι ότι ενδεχομένως και σε ένα από φτωχό Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Απλώς ποτέ δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στην φωτιά και αυτό γιατί ο ΠΑΟΚ έχει στον πάγκο του τον πιο επιτυχημένο προπονητή που πέρασε συνολικά από το κλαμπ στα 96 χρόνια ιστορίας του, έχει κάποιους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές για μια μεταγραφική περίοδο τον Γενάρη. 

ΥΓ: Για το κύπελλο δεν ανέφερα κάτι διότι είναι ένας καθαρά συγκυριακός θεσμός και από το πουθενά η οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να βρεθεί με μια κούπα στα χέρια της. 

ΥΓ2: Έρχονται εκλογές να το λάβετε υπόψιν για οτιδήποτε περίεργο βλέπετε ή θα δείτε εκτός των τεσσάρων γραμμών!