Την προηγούμενη αγωνιστική σεζόν στην Ελλάδα ο Δημήτρης Πέλκας έκανε τρία ενενηντάλεπτα. Δύο σε ματς πρωταθλήματος και ένα στο Κύπελλο, στο 4-1 επί του ΟΦΗ. Ο τραυματισμός του, που του στέρησε τη δυνατότητα να παίξει στο μεγαλύτερο μέρος των play off, έμοιαζε επίσης αποθαρρυντικός. Το πρόβλημα για τον ποδοσφαιριστή, όπως και όλους τους επαγγελματίες στους τομείς τους, είναι πώς μπορείς να αποδώσεις όταν νιώθεις ότι δεν ανήκεις στη ναυαρχίδα του έμψυχου δυναμικού του οργανισμού που εργάζεσαι.
Εκκινώντας από τις ακαδημίες της ομάδας το 2007 και με δύο χρονιές δανεισμού σε Απόλλωνα Καλαμαριάς και Βιτόρια Σετούμπαλ, από το 2013 έως το 2015, ο Πέλκας, στα 26 του, πιθανότατα ένιωσε ότι η προηγούμενη σεζόν στον 'δικέφαλο' ήταν ένα είδος πισωγυρίσματος. Ασφαλώς, η λογική τού έλεγε να συνδεθεί με τον προπονητή που εμπιστευόταν, δηλαδή τον Μιρτσέα Λουτσέσκου. Η φράση 'τα καλύτερα ποδοσφαιρικά μου χρόνια' ίσως βρέθηκε στην ημερήσια διάταξη.
Ο Πέλκας κλήθηκε, μέσα του, να πάρει μια απόφαση: να παραμείνει ή να φύγει από έναν κόουτς που ένιωθε ότι δεν τον εμπιστευόταν. Ο Αμπέλ, με την πορτοκαλί φανέλα του αναπληρωματικού στο Φάληρο, κέρδισε την παραμονή του. Ο ίδιος ο παίκτης μπόρεσε να παραμείνει για τον επόμενο χρόνο, παίρνοντας τα διπλάσια χρήματα από αυτά που κέρδισε. Δεν ηπήχθη, ούτως είπειν, στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών που δέχθηκαν μείωση και που, τελικά, ήταν και το... κλιματικό ζήτημα την προηγούμενη χρονιά. Αλλά για να γίνει αυτό, ο προπονητής του είχε μια γνώμη την οποία και εξέφρασε.
Το χαμένο πέναλτι και το κομψό πλασέ στο ματς με την Κράσνονταρ, σε απόσταση 25', μοιάζουν να συμβολίζουν την ίδια την καριέρα του στον ΠΑΟΚ. Σαν εκπαίδευση για να βρει σταθερότητα, γεμάτη με κενά και εντυπωσιακές στιγμές.
Πριν αποφασίσει να φύγει, να δοκιμάσει την τύχη του σε έναν άλλο προορισμό, οφείλει να παλέψει στην ομάδα που ανδρώθηκε και που, δίχως αμφιβολία, αγαπάει, με έναν προπονητή που ξεκάθαρα κοιτάζει το συμφέρον της. Κυρίως, όμως, το δικαιούται, το έχει κερδίσει. Και γι' αυτό το γκολ, που ίσως γίνει και εκείνο της πρόκρισης για πρώτη φορά στους ομίλους του Champions League, είναι μία ευχάριστη αρχή. Ουδείς θέλει να αποχαιρετά τόπους και ανθρώπους που δένεται συναισθηματικά, τουλάχιστον δίχως να αποδεικνύει την καλή θέλησή του. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Πέλκας το κάνει. Το αν πείθει για αυτήν την προσπάθεια, αποφασίζεται στα αποδυτήρια.
0 Σχόλια